در گذر ایام گم شدم...
یادم می رود گاهی در چه روز هفته قرار دارم... گاه می پرسم از اطرافیان، امروز چند شنبه است؟
گیج و گنگ شده ام در احوالات خویش و سرگردان دل طوفانی خویشم.
ولی با این اوصاف شب جمعه یادم نمیرود... آری...
چگونه ممکن است بعد از عمری گدایی شب جمعه ام را فراموش کنم؟
شبی که شور و شعف موج می زند در دل همگان....
اصلا غروب پنجشنبه حال و هوای دیگری دارد
حدیثی از امام باقر (ع):.
امام باقر و امام صادق علیهماالسلام میفرمایند:
شب جمعه که میشود خداوند ملائکه ای را امر میکند که از اول شب تا آخر آن ندا کند و شبهای دیگر فقط در ثلث آخر شب ندا میکنند - که آیا سائلی هست که به او عطا کنم؟ آیا توبه کننده ای هست تا توبه اش را بپذیرم؟ آیا استغفار کننده ای هست که او را ببخشم؟ ای طالب خیر روی آور و ای طالب شر دست بردار.
به راستی شب جمعه ای برای ما باقی مانده؟
آیا آنقدر دنیا سرگرممان کرده است که دیگر وقتی برای طاعت و عبادت باقی نگذاریم؟
آیا این شب را شب خوبی می پنداریم تا پاسی از نیمه شب بیدار بمانیم به امید اینکه فردا تعطیل است و می توانی تا اواسط روز به استراحتمان برسیم؟
آیا خود را به تغافل می زنیم و این شب را از دست می دهیم؟
دلت می آید دعای ندبه صبح جمعه را از دست بدهی؟
آیا جمعه یک روز آرام. تعطیل، بدون دغدغه، و روز خواب و آسایش آخر هفته است؟
خلاصه می گویم بیایم برای ظهورش دعا کنیم...
موضوع مطلب : 
